Terrorisme, geweld

(30 maart 2011)

Oorlog wordt wel eens de uiterste vorm van politiek genoemd. Het is het met geweld trachten te verdedigen, bestendigen of verkrijgen van belangen.

Oorlogen worden al gevoerd zolang de mens bestaat, maar het bestaat niet altijd onder de naam “oorlog”. Machthebbers bijvoorbeeld, van ongeacht welke snit dan ook, hebben de neiging en/of eigenschap oorlogshandelingen van anderen die geen officiële status als natie of staat hebben, terrorisme te noemen. Dat is in veel gevallen onterecht, feitelijk is terrorisme gewoon één van de vormen van oorlog.

Oorlogen kosten immer veel onschuldige slachtoffers. Zoals de Amerikanen bij het bombarderen van nu Libië laconiek wisten te melden dat dit nu eenmaal ingecalculeerd veel burgerslachtoffers zou gaan kosten, zo richten sommige bommenleggers die terrorist genoemd worden zich júist op de onschuldige burgers om angst te zaaien. Palestijnen doen dat, de IRA heeft dat gedaan.

Bommen laten exploderen tussen onschuldigen is in mijn ogen gruwelijker dan gruwelijk en fouter dan fout, ondanks dat ik de motieven tot verklaring van de oorlog van een aantal groepen die terroristisch genoemd wordt wel kan begrijpen of invoelen. De Basken heb ik begrip voor, de IRA kan ik begrijpen, de Corsicanen snap ik, en de Rote Armee Fraktion kon ik deels in meegaan. Veel separatisten hebben in mijn ogen sowieso wel gelijk in hun separatistische gevoelens.

Maar bommen leggen tussen mensenmassa’s is totaal gewetenloos. Niemand heeft ooit het recht gehad dit te doen, letterlijk iedereen die dit gedaan heeft is fout geweest. Ook WOII-oorlogsicoon Winston Churchill die Dresden liet bombarderen waardoor 35.000 onschuldige burgers stierven en levend verbrandden.

Overheden behartigen vaak veel verschillende belangen, en trachten daarom in ieder geval interne belangengerichte oorlogen in eigen land te voorkomen door zichzelf het monopolie op gewapend geweld te geven. Daarnaast verdedigen ze met die capaciteit tot geweldsvoering het door hen bestuurde stuk land en de daarop wonende mensen tegen andere groepen die zich land noemen als er belangen op het spel staan die bevochten gaan worden.

Als grote belangen van een samenleving structureel in de breedte geschaad worden door personen of groepen, en de overheid grijpt niet of niet effectief in om die schadeveroorzakers af te remmen en te stoppen in hun beschadigende gedrag, dan denk ik dat de mensgroepen die door die overheid niet meer verdedigd (en dus niet meer vertegenwoordigd!) worden in hun belangen, het verdedigingsrecht in eigen hand mogen nemen.

Degenen die de huidige crisis hebben veroorzaakt, en welken de handelingen die behoorden bij dat veroorzaken van deze grote crisis nog steeds uitvoeren, beschadigen de samenleving op dit moment structureel om het eigen individuele financiële belang te kunnen vergroten ten koste van het belang van heel veel anderen en ten koste van de groep (= samenleving) als geheel.

Het is aantoonbaar dat de dialoog daarover, die reeds 20 jaar duurt, niets heeft opgeleverd daar in die tijd de handelingen die de samenleving zwaar beschadigen (in de volksmond “graaien” genoemd) zelfs verveelvoudigd zijn. Oftewel: praten helpt niet, doch verergert de zaak significant.

Als praten niet meer helpt, de dialoog niet bestaat én niet serieus aangegaan wordt doch slechts als “uitstel = afstel”-middel gebruikt wordt, dan denk ik dat er feitelijk een oorlog heerst van de groep die zich overmatig belangen toeëigent ten koste van en gericht op de groep samenlevers als geheel. Dit kost heel veel mensen hun welzijn, welvaart, gezondheid, en zelfs kost het mensen in sommige landen direct en indirect het leven.

Deze mensen die hiervoor verantwoordelijk zijn, gebruiken feitelijk gezien dus geweld tegen grote groepen op gebieden op de planeet. Als je namelijk omstandigheden voor die grote groepen uit eigenbelang zó weet te creëren dat die grote groepen geen kans meer hebben op volwaardig eten en drinken, op volwaardig onderwijs, op volwaardige medische zorg, op volwaardig onderdak, oftewel: die groepen hebben een sterk vergrote kans te sterven, en dat generatie na generatie, dan ben je als degene zijnde die deze omstandigheden zo creëert bezig een zéér zware vorm van geweld te gebruiken tegen wat miljoenen mensen zijn.

Diegenen die anderen uit absurd eigenbelang dit aandoen, zijn óók terrorist te noemen richting die miljoenen.

In mijn ogen hebben die miljoenen dan het recht zichzelf te verdedigen tegen die kleine groep mensen, die kleine maar machtige terreur uitoefenende elite, die hen uitbuit en laat sterven. Dat mag met tegengeweld, op de wijze die voor hen binnen de kaders van het geweldsmogelijke liggen. Er zijn namelijk gewoonweg geen andere mogelijkheden, gezien de nutteloosheid van de “dialoog” die gewoon niets anders is dan een effectieve vorm van “aan het lijntje houden”. Dat hebben we nu 20 jaar lang kunnen zien.

Het geldt in landen als het onze tussen groepen en belangenbezitters, het gaat overal op, en het geldt tussen machtsgebieden onderling.

Citaten deze week over terreur en geweld, welke in volledige tegenstelling zijn tot wat mensen als Mahatma Ghandi, Jezus, Boeddha en Martin Luther King hebben laten zien in hun levens :

Objection is when I say: this doesn't suit me. Resistance is when I make sure that what doesn't suit me never happens again

Ulrike Meinhof

Das ist ein Problem, und wir sagen, natürlich, die Bullen sind Schweine, wir sagen, der Typ in der Uniform ist ein Schwein, das ist kein Mensch, und so haben wir uns mit ihm auseinanderzusetzen. Das heißt, wir haben nicht mit ihm zu reden, und es ist falsch überhaupt mit diesen Leuten zu reden, und natürlich kann geschossen werden.

Rote Armee Fraktion

Terroristen zijn hoogbeschaafde idealisten die onschuldige mannen, vrouwen en kinderen doden voor de goede zaak.

Alex Ayres

We plan to eliminate the state of Israel and establish a purely Palestinian state. We will make life unbearable for Jews by psychological warfare and population explosion. . . . We Palestinians will take over everything, including all of Jerusalem.

Yasser Arafat

If you listen to the politicians, you might think we are all terrorists

Loesje

A people who's primary aims are driving, shopping, and television are subject to terrorism at any time.

Steven Deitz

“Terrorisme is een angstaanjagende methode van herhaalde gewelddadige actie, die wordt toegepast door semi-clandestiene, individuele, groeps- of staatsactoren, om sterk persoonlijke, criminele of politieke redenen waarbij – in tegenstelling tot moordaanslagen – de directe doelwitten van geweld niet de hoofddoelwitten zijn. De directe menselijke slachtoffers zijn in het algemeen per toeval uitgekozen (opportuniteitsdoelwitten) of duidelijk geselecteerd uit een populatie (representatieve of symbolische doelwitten) en dienen als overbrengers van een boodschap. Dreigings- en op geweld gebaseerde communicatieprocessen tussen terrorist (-ische organisatie), (in gevaar gebrachte) slachtoffers en de hoofddoelwitten worden gebruikt om het hoofddoelwit (toeschouwers) te manipuleren, en het te veranderen in een doelwit van terreur.  Een doelwit van eisen of een doelwit van aandacht, afhankelijk van het feit of gestreefd wordt naar intimidatie, dwang of propaganda.”

Bron: (A.P. Schmid & A.J.Jongman, Political Terrorism,

Amsterdam, 1988)

     Er zijn verschillende vormen van terreur. De belangrijkste zijn:  anarchistisch terrorisme, links terrorisme, nationalistisch terrorisme, rechts terrorisme, religieus terrorisme en staatsterrorisme.