Hans Langbroek, raadslid voor Het Enkhuizer Alternatief

   

In een tijd van universeel bedrog is het spreken van de waarheid een revolutionaire daad (George Orwell)

Maandag 18-12 t/m zondag 24-12-2006

Maandag de 18e en dinsdag de 19e: Maandagavond de commissie BOFS gehad. Wij hebben alleen even gereageerd met de punten over het WMO Bedrijfsplan zorgloket en over de JAC. Voor de rest konden we instemmen met de stukken die ter tafel kwamen: Startnotitie Armoedebeleid, Startnotitie Inburgering en het raadsvoorstel nota Inkoop- en aanbestedingenbeleid. Jos Tesselaar en ik hadden in de vorige raadsperiode de stelling: "Als je het eens bent en dus niets te melden hebt dan zeg je niets. Niet praten om te praten." Zelf doe ik dat nog steeds, en dat bevalt goed moet ik zeggen. En als je wel wat te melden hebt dan doe je dat gewoon.
Er was nog enige heisa vanuit de SP, dat stond vandaag in het NHD. Ik heb op zich wel enig begrip voor wat ze bedoelen, daar ben ik zelf ook nog wel eens tegenaan gelopen. Toch denk ik dat het soms beter is de juiste tijd en gelegenheid af te wachten ergens mee, anders wordt wat je wilt soms wel aangekaart maar behaal je geen resultaat. Maar dat kan ik mezelf ook wel zeggen hoor. Het gaat zoals het gaat, en dingen gebeuren zoals ze gebeuren. Verschillende partijen, verschillende mensen, verschillende visies en óók verschillende intenties. En iedereen is wel eens de Sancho Panchez... Ik had nog heel even onenigheid met Stella Quasten over meertaligheid van WMO-folders, maar daar schrijf ik een andere keer over. Ik heb geen zin meer om te typen.
Maar het werd wel laat nazitten gisteravond, we hadden met vier man een leuk idee! En leuke ideeën moeten doorgepraat worden! Gezellig met een peuk en een glaasje knusheid.
Dinsdag was één van de saaiste werkdagen die ik ooit gehad heb in dit dienstverband. Maar morgen heb ik vrij omdat het zo tegen de kerst aan rustig wordt, en dan kan ik een hoop zaken regelen die ik nog regelen wilde. Donderdag nog een vergadering en dan zaterdagochtend nog even iets doen op het werk, en dan tien dagen vrij!

Woensdag de 20e vrij gehad, en een heleboel geregeld! Alle papierbende die gedaan moest worden, alle administraties, de ontspionde in bruikleen gekregen laptop opgehaald bij Erik Baan, dochter getracht bijles te geven in wiskunde voor zover mogelijk qua motivatie in pubertranendallen, op internet rondgeklierd en gekeken, met Roel Mulder gebeld, en dus al met al een productieve dag gehad! De Kerstvakantie in zonder papierrompslomp, relaxed...
Afgelopen maandag had ik een heel klein aanvarinkje met Stella Quasten, meer een bumperraakseltje wederzijds eigenlijk. Het ging erover dat zij voorstelde dat de WMO-folders in meerdere talen gedrukt en verspreid zouden worden. Mijn mening is, en dat uitte ik ook, dat dit grote onzin is en integratie van allochtone medelanders tegengaat. Er komt op deze wijze geen enkele impuls naar mensen om de taal van dit land te leren, en dus geen enkele impuls om het werken en leven in dit land tot een succes te maken. We hebben jarenlang op deze manier gehandeld, en dat heeft opgeleverd dat er honderdduizenden mensen van allochtone herkomst in dit land leven die de taal niet beheersen. Die mensen sluiten zich af van deze samenleving en gaan alleen met mensen om in gelijksoortige situaties, totaal kansloos om meer te bereiken dan een uitkeringssituatie of laagbetaalde banen. Deze situatie slaat in veel gevallen terug op de toekomst van hun kinderen, die groeien in groten getale op in dezelfde circuits. Ondanks dat zij de taal doorgaans beter of goed beheersen. De sociale achtergrond bepaalt nu eenmaal veel van de kansen in de toekomst, of dat nu eerlijk is of niet.
Maar terug naar de dagelijkse praktijk van Enkhuizen: in welke talen zouden deze folders dan gedrukt moeten worden? In de talen van mensen die door de grote hoop geassocieerd worden met het allochtoon zijn, de Turken en de Marokkanen? Of juist de talen van mensen die een stuk minder inlevingsvermogen hebben met de westerse samenleving vanuit hun achtergrond, de Ghanezen, Senegalezen, Aziaten? Er zijn al gauw zo'n 12 nationaliteiten in Enkhuizen aanwezig, en dat is niet te doen. Gaan we Engels gebruiken? Dat is in een aantal Afrikaanse landen als bijvoorbeeld Ghana de tweede taal, en in meerdere landen. Maar het Spaans is de tweede internationale taal van de wereld, en Frans de derde. Veel immigranten en asielzoekers komen uit landen waar dit juist de talen zijn die als tweede taal beschouwd kunnen worden. Of doen wat Stella voorstelde, Arabisch ronddelen? Dat is voor Marokkanen geen oplossing. De Amazigh, oftewel de Berbers, spreken nauwelijks Arabisch maar zijn wel de overgrote meerderheid van de Marokkanen in Nederland en Enkhuizen. Voor hen zou Frans zelfs een betere optie zijn...
En zo kun je blijven door redeneren. Ik ben er keihard van overtuigd, en met mij m'n landelijke partij, dat mensen een goede en sterke impuls moeten hebben om de taal van een land te leren waar ze gaan wonen en werken. Die goede en sterke impuls is absoluut niet het blijven ronddelen van informatie in de eigen oorspronkelijke landstaal! Het argument wat Christian Bokhove gebruikte: "En wat dan met Poolse seizoenarbeiders?" gaat niet op, dat zijn tijdelijke landsbewoners. Het gaat om mensen die hier in dit land een toekomst op willen bouwen, en daarvoor is taalbeheersing één van de eerste vereisten!
Zelf heb ik ook ervaringen met dit soort dingen, met sollicitanten in het bedrijf waar ik werk. Eens kwam er vanuit het arbeidsbureau een Marokkaanse man uit naar ik me meen te herinneren Stedebroec solliciteren. Het bleek direct dat de man een Nederlandse woordenschat had van hooguit 50 woorden... Met veel handen- en voetenwerk kwam ik erachter dat hij 41 jaar was, een bijstandsuitkering had en al 22 jaar in dit land woonde! Hoezo gemotiveerd jezelf een kans geven om te slagen in een land?! Zoiets vind ik te gek voor woorden dus. Een andere keer kwam er een man uit Hoorn solliciteren die helemaal geen Nederlands sprak, en ook geen Engels of een andere taal buiten z'n eigen taal. Een neef die wel redelijk Nederands sprak kwam mee, en begon het woord te doen voor de sollicitant. Dat wilde ik niet, de antwoorden moeten gegeven worden door de sollicitant. De neef werd kwaad omdat hij dit onredelijk vond. Toen ik hem vroeg of hij dan voortaan gratis met z'n neef mee zou komen om de hele dag als tolk te dienen ging hij uit z'n plaat tegen me, en zei dat ze me na werktijd op zouden wachten met de familie... Wat ook gebeurde. Hoe dat afliep vertel ik hier maar niet, maar ik werd héél boos!
Aan de andere kant hebben er in ons bedrijf veel immigranten gewerkt die goed de taal beheersten, sommigen woonden hier nauwelijks een jaar. Immigranten, asielzoekers met een verblijfsvergunning, alles heeft er gewerkt in alle nationaliteiten. Uit m'n hoofd zo snel even: Zweden, Surinamers, Afghanen, Palestijnen, Chinezen, Turken, Yoegoslaven, Ghanezen, Marokkanen, Somaliërs, Ethiopiërs, en nog wel meer. Geen enkel probleem, buiten de dingetjes die je altijd met collega's wel kunt hebben. Maar ze spraken allemaal redelijk tot goed Nederlands en een aantal Engels, en dat kan in een land als Nederland. Succes begint bij jezelf verstaanbaar kunnen maken, en dat komt niet vanzelf maar heeftt impulsen nodig. Zo zie ik dat, gedacht vanuit het belang van die mensen zelf.
Maar genoeg erover, morgen is het winter! Een voorproefje hebben we al gehad, deze week een keer krabbelen van autoruiten en een gladde weg. Maar in ieder geval wordt het nog winter, en is de zeespiegel nog niet over de Hondsbossche Zeewering heengeslagen...

Donderdag de 21e is het winter! Een donderdag met een gigantisch vrijdagsgevoel, zoals je dat wel eens kunt hebben. Op het werk een aantal zeer nuttige dingen gedaan. En dat wil dus niet zeggen dat dit normaal niet gebeurt, maar nu gewoon op een andere manier!
Vanavond een vergadering gehad die bijzonder leerzaam was in z'n aspecten die mij opvielen. En het dingen bijleren is toch altijd weer een speciale gebeurtenis in mijn ervaring. De wereld groeit er altijd iets van, en de blik kan wat verhelderd worden over zaken om je heen.
Maar over het onderwerp waar ik gister een epistel over typte op deze log: nu nog het restje zoals ik het allemaal zie. Ook in relatie tot de WMO.
Al een aantal jaren achtereen krijgen we zo'n beetje jaarlijks in de media te lezen dat mensen die laag op de sociale ladder staan vaker ziek zijn, eerder sterven, en in het algemeen ongezonder zijn dan mensen die hoger op de sociale ladder staan. Des te ouder deze mensen worden, des te meer wordt dan het verschil met mensen hoger op de sociale ladder zichtbaar wat betreft gezondheid. Dat is een ongewenst verschijnsel, klasseverschillen uiten zich dus duidelijk ook in gezondheid en leeftijdsverwachtingen. Nog maar niet gesproken over levenskwaliteit in de jaren dat men nog wel goed mobiel is in sociaal en fysiek opzicht.
Het is een feit dat het percentage allochtone medelanders dat laag op de sociale ladder staat, dus leeft van een laag inkomen, ten opzichte van het percentage autochtone medelanders dat laag op die ladder staat véél hoger ligt. Het is dan ook zo dat er verhoudingsgewijs onder allochtonen veel meer mensen ongezond zijn dan onder autochtonen, en dat dit voor oudere allochtone medelanders nóg sterker geldt. Deze groepen mensen zullen dus straks en in de toekomst een veel groter beroep op allerlei zorgvoorzieningen gaan doen dan autochtonen in dezelfde leeftijdsgroepen. Dus ook beroep moeten gaan doen op de WMO. Ik denk niet dat mensen daar gelukkiger van worden.
Het ongezonder zijn van deze groepen hangt niet alleen samen met lagere inkomensklassen, maar ook met het geen kennis kunnen nemen van allerlei voorlichting op het gebied van gezondheid, ziekte en ongezondheidsoorzaken. Twee elementen die voor een groot deel dus veroorzaakt worden door gebrek aan taalkennis: lagere inkomensklassen en ongezonder zijn dan de autochtone landgenoten. Het eerste vertelde ik gister al, het tweede hangt daar dus sterk mee samen.
Het in allerlei landstalen verspreiden van informatie hebben we in dit land een aantal decennia gedaan. Het heeft geleid tot grote groepen in de samenleving die in de situatie zitten zoals beschreven. Het middel "informatie in de eigen talen verspreiden" heeft dus averechts gewerkt, hoe sympathiek het ook op het eerste gezicht overkomt. Daarom blijf ik dan ook bij m'n standpunt: mensen moeten een goede en sterke impuls krijgen om zo snel als mogelijk de taal van het land waar ze wonen leren te beheersen, in die mate dat ze zich normaal kunnen uitdrukken in het dagelijkse leven. In Nederland is dat Nederlands. Zo gebeurt het in veel andere landen ook, zo vreemd is het allemaal niet om deze visie te hebben. Het is uiteindelijk in het belang van de doelgroepen zelf, én in het belang van het land waar ze wonen. Dat heet "Win - Win" situatie. Tenslotte een heel Hollandse uitdrukking: Zachte heelmeesters... etc.

Vrijdag de 22e stond er weer een bericht over de groeiende coffeeshopsoap in het NHD. Ik vermoed dat wat in het bericht stond één van de beginnende schermutselingen is die zullen leiden tot een ware Coffeeshoparmageddon, ééntje die de gemeente een hoop geld zal gaan kosten. Wat ik in m'n [Coffeeshoprap] als klacht had heeft ook de rechter gemeld, namelijk dat het beleid dat de gemeenteraad had gemaakt niet is uitgevoerd zoals beschreven. Als burger én als gemeenteraadslid volg ik het nakende drama op kosten van de burgers met lede ogen...
Maar het is kerstvakantie! Morgenochtend nog heel even op het bedrijf aanwezig zijn om iets te doen, dan m'n boodschappen doen om met dochter een soort Kerstontbijt te kunnen nuttigen (wat ik helemaal niet gewend ben...), even kijken of ik het internet voor de vriendin van de Vette Knol aan de praat krijg, en dan..... Freedom!

Zaterdag de 23e een productieve dag gehad! Internet bij de vriendin van de Vette Knol werkend gemaakt omdat de monteur er niet uit kwam, een gigantische hoeveelheid boodschappen gedaan (dochter verwacht een Kerst in de tijdgeest van de consumentistische generatie...), nog even op het werk geweest en wat gedaan, DVD's in de aanbieding gekocht om te kijken, en de berserkerachtige hoeveelheden wasgoed van een puber verwerkt....
Vanavond zat ik zo eens op internet te kijken, en las van alles over onze oosterburen en hun recente geschiedenis tot op het heden. Bij al dat gelees komt bij mij één vraag bovendrijven: ik ben benieuwd wanneer de eerste dode gaat vallen door een vorm van maoïstisch getint geweld. Op het moment worden de leden van de voormalige RAF (Baader-Meinhofgruppe) vereerd en vercommercialiseerd op een wijze die nog erger is dan dat Che Guevara een soort cultheld is geworden. Er worden in Duitsland geïdealiseerde toneelvoorstellingen gegeven, popgroepen lopen geld te verdienen aan de RAF, T-shirts en logo's gaan als broodjes over de toonbank, artikelen in tijdschriften worden verkocht voor grof geld, en ga zo maar door. Feitelijk verdienen de geestelijke nakomelingen van degenen die door de Rote Armee Fraktion verafschuwd werden, grof geld aan het tot cultstatus verheffen van de RAFers. Ik kan me gewoonweg niet voorstellen dat activistisch ingestelde geestelijke nakomelingen van de aanhang van de RAF daar op een gegeven moment niet kotsmisselijk van worden, en daar naar gaan handelen. Zelf zou ik dat misschien wel doen als ik zo was, het is inleefbaar. Met zo'n grote, steeds geliberaliseerdere EU in de maak zijn er nog idealen bijgekomen die zoiets kunnen ondersteunen denk ik. We zullen zien...