Verantwoordelijkheid
(21 december 2004)

Over het volgende dat ik hier wil stellen weet ik zelf eigenlijk niet echt wat ik moet denken.

Stelling: M'n stelling is dat ieder mens volledig, totaal en geheel persoonlijk verantwoordelijk gesteld kan worden voor iedere handeling die hij/zij verricht. En dat gesteld tot in het uiterste.
Bijvoorbeeld: u krijgt een bon van een politie-agent. Doorgaans wordt dan automatisch gesteld dat u een bon krijgt van het politie-apparaat. Ik stel dus dat u die bon niet krijgt van dat apparaat, doch van die agent persoonlijk. Het feit dat hij dat doet in opdracht van z'n superieuren gaat niet op, dus geen "Befehl ist befehl". De man doet het omdat hij salaris wil ontvangen om z'n hypotheek, huur, auto, vakantie of wat dan ook te betalen. Voor de agent geldt dus uiteindelijk: zijn geld voor uw geld. Niet omdat het in opdracht is, maar om zelf z'n salaris veilig te stellen. De opdracht die hij aanvaardt om dat te doen is dan uiteindelijk slechts een middel om zijn salaris te bestendigen ten koste van uw geld.
Bovenstaande zou dus doorgevoerd kunnen worden voor ambtenaren, deurwaarders, verkopers waar u een leveringsconflict mee hebt etc.
De stelling klinkt enigszins absurd natuurlijk, tenslotte kun je zeggen dat we met z'n allen dit systeem van handhaving, ambtenarij etc hebben afgesproken om de samenleving te kunnen laten functioneren.
Maar dit uitgangspunt hebben de westerse landen niet gehanteerd ten aanzien van bijvoorbeeld de Oostduitse grenswachten die op mensen schoten als ze naar het Westen vluchtten. Deze soldaten zijn allemaal persoonlijk veroordeeld voor de schoten die ze hebben gelost. Terwijl in feite dus die mensen niets anders deden dan de wet handhaven voor hun land, en van hun meerderen opdracht kregen die handelingen te verrichten. Het was hun werk.
Ik vind het een raar dilemma, en kom er niet echt uit. Daarom hoop ik dat er mensen op willen reageren!