Hans Langbroek, raadslid voor Het Enkhuizer Alternatief

   

In een tijd van universeel bedrog is het spreken van de waarheid een revolutionaire daad (George Orwell)

Mobieltjes, KPN, PvdA, Fritzl, en nonsens

(18 februari 2011)

 

Sedert enige weken word ik, zoals zovelen met mij, éénmaal per dag op mijn mobiele telefoon gebeld door een afgeschermd nummer. Nu is dat an sich geen probleem. Ik neem afgeschermde nummers die mij bellen per definitie niet op, en mijn telefoon kan dit soort zaken gewoon blokkeren als ik dat zou willen.

Maar het merkwaardige aan dit geval is het feit dat steeds nadat ik door dat afgeschermde nummer gebeld ben, mijn voicemail uitgeschakeld is. In “den beginne” was dat niet zo. Nu sinds een week of 3 is dat ineens wél zo na de dagelijkse belpoging door dat afgeschermde nummer.

Het enige dat ik hierover kon bedenken dat een potentiële waarheid benaderde, was dat de marketingafdeling van KPN (waar ik mijn abonnement heb lopen) mij als potentieel marketingslachtoffer tracht te bellen om me een “aanbieding” aan te smeren. Tenslotte is het bedrijf KPN de enige instantie die mijn voicemail kan uitschakelen als dat om wat voor een reden dan ook door hen gewenst is.

 

Gister was ik het principieel zat nadat een wederomme belpoging en navolgende uitschakeling van mijn voicemail reeds om half 7 ’s ochtends uitgevoerd werd. Ik heb KPN gebeld met het verzoek te stoppen met de marketingtelefoonpogingen, en zéker ook met het zeer privacyschendende uitschakelen van de persoonlijke instellingen van mijn voicemail omreden van banale product-aansmeerpogingen.

De mevrouw die ik aan de telefoon kreeg deed iets in de computer, en verzekerde mij er daarna van dat ik niet meer gebeld zou worden. Uiteraard werd ik daarop vandaag wéér gebeld, nu tijdens het nieuws op de televisie. Nogmaals heb ik KPN gebeld met bovenstaand verzoek. De mevrouw welke ik deze maal aan de telefoon kreeg overlegde langdurig met collega’s van “de afdeling”, liet een afdelingsdigiprofessor iets in de computer instellen. Daarna verzekerde ook zij mij ervan dat het misschien niet meer zou gebeuren. Misschien niet meer….

Ze had nog nooit gehoord van het uitschakelen op afstand om marketingredenen van voicemails van klanten zei ze, en gaf me een emailadres waar ik een klacht zou kunnen deponeren als het nog 10 keer(!) zou gebeuren. Dan diende ik wél die tienmaal de telefoon op te nemen, en dan tijd en datum van de telefoonpogingen te noteren. Een drama in de dop dus, dat hoogstwaarschijnlijk alleen op te lossen is door over een paar maanden mijn abonnement niet te verlengen.

Dat niet verlengen van dat abonnement is op zich niet eens zo’n slecht idee, nu ik gedwongen wordt erover na te gaan denken. Ik erger me al tijden aan de vermeende noodzakelijkheid van het bezit van een mobiel met abonnement. Soms, als ik die mobiel vergeten ben mee te nemen naar mijn werk, voelt het zo’n dag alsof ik op verende wolkjes van vrijheid loop! Volgens mij zou een prepaid-optie uitstekend voldoen aan wat ik tegenwoordig wens, veel beter dan dit abonnement dat ik 11,5 jaar terug ooit afgesloten heb.

 

Maar eigenlijk is het gek en raar. Met mijn beide telefoons, zowel vast alswel mobiel, sta ik in het bel-me-niet register. Met de vaste telefoon werkt het prima, ik word niet meer gebeld. Behalve éénmaal afgelopen jaar door de landelijke PvdA die trachtte mij als lid te werven. Daarbij als reden gevend dat ze mij mochten bellen, ondanks mijn registerinschrijving, dat ik in de vorige eeuw enige jaren lid van deze club was geweest. Na mijn erop wijzen dat dit recht niet bestond, werd er gezegd dat de administratie van het register een chaos was en zij daarom belden.

Nadat ik erop wees dat zij letterlijk de enigen waren die mij illegaal belden sinds mijn inschrijving, werd de belmevrouw van sociaal-democratischen bloede boos en zei dat ik niet zo lullig moest zijn en dat er gewoon géén rationele reden was om geen lid te willen worden omdat de PvdA heel goede dingen deed! Tja…

 

Maar in ieder geval, een gereed aantal bedrijven waar je als klant geregistreerd staat, meent dat ze je ongewenst mogen bellen om je producten trachten aan te smeren ondanks een eventuele inschrijving in het bel-me-niet register.

Dit soort bedrijven kunnen geclassificeerd worden onder de Fritzls der bedrijven; als ze menen dat je hen toebehoort, claimen ze het recht op misbruik van jouw identiteit, persoon en privacy. Zoals Fritzl dat meende te mogen doen met zijn kinderen.

 

Hans Langbroek